Kraliçe Victoria 19. yüzyılda bir arma tasarımı yaptırarak, Sultan Abdülmecid'e hediye eder. Prens Charles Young ismindeki bir İngiliz tarafından tasarlanan Osmanlı armasında; güneş, 2. Abdülhamit'in tuğrası, sorguçlu serpuş, kalkan, sancak, mızrak, top, kılıç, borazan, yay, çapa, hilafet sancağı, Kur'an-ı Kerim, terazi, kılıç, süngülü tüfek, şefkat nişanı, Mecidi nişanı, nişan-ı iftihar, nişan-i Osmani gibi 30 ayrı sembol bulunuyor. ARMANIN SON ŞEKLİ SULTAN II.ABDÜLHAMİD ZAMANINDA BELİRLENDİ Abdülmecid, Osmanlı Devleti`nde ilk kez yabancı nişan kabul eden sultandır. Abdülmecid Han`ın oğlu Sultan II. Abdülhamit, babasının devrinde yapılan armaya yeni eklemelerde bulunur. 17 Nisan 1882 yılında resmi arma olarak kabul edilir ve kullanılmaya başlanır. Osmanlı arması, üzerinde 30 ayrı sembol taşıyor. İşte o semboller ve anlamları… 1- Tuğranın etrafındaki bu güneş motifi, padişahın güneşe benzetilmesinden ileri gelir 2- II. Abdülhamit`in tuğrası. 3- Sorguçlu Kavuk: Osman Gazi`yi ve tahtı temsil eder. 4- Yeşil Hilafet Sancağı 5- Süngülü Tüfek: Osmanlı ordusunun asli silahı olmuştur 6- Çift Taraflı Teber. 7- Toplu Tabanca 8- Terazi: Şeşper ve asaya asılıdır, adaleti temsil eder. 9- (Üstte)Kur`an-ı Kerim (Altta) Kanunnameler. 10- Nişan-ı Âli-i İmtiyaz. 11- Nişan-ı Osmanî 12- Asa ve Şeşper 13- Çapa: Donanmayı temsil eder. 14- Bereket Boynuzu. 15- Nişan-ı İftihar 16- Yay 17- Nişan-ı Mecidi 18- Borazan 19- Şefkat Nişanı 20- Top Gülleleri 21- Kılıç 22- Top 23- El siperlikli merasim kılıcı. 24- Mızrak 25- Çift Teber. 26- Tek Taraflı Teber 27- Bayrak 28- Osmanlı Sancağı 29- Mızrak 30- Kalkan ortasında stilize edilmiş güneş motifi ve 12 yıldız Armanın alt tarafını boydan boya süsleyen inci defne yaprakları, çiçek motifleri arasından beş tane madalya sarkar. Bu madalyaların isimleri şöyledir: İmtiyaz nişanı, Mecidi nişanı, İftihar nişanı, Osmanlı nişanı ve Şefkat nişanı. Eski Türklerde armaya ongun veya damga denir. Her aşiretin bir ongunu; her beyin de hususî mühür makamında bir tuğrası vardır. Bu ongun, Avrupa Hunlarında kuş, Selçuklularda çift başlı kartaldır. Kayı boyunun damgası iki ok ve bir yaydır.