Rizespor altyapısı öyle karmaşık bir durumda ki ne tarafına el atacağımı bazen ben de şaşırıyorum. Mesela sürekli yazdığım bir cümle vardır; “Altyapı üvey evlat olarak görülüyor” diye… Bunu söylememdeki nedenler zaten altyapıya verilen önemle ortaya çıkıyor. Mesela, uzaktan gelen futbolculara bir yol yardımının dahi yapılmayışı, tesislerde yemeklerini yeme durumlarının olmayışı (sadece uzaktan gelen birkaç futbolcuya idman sonrası yemek imkanı tanındı), yılda bir kez bile olsa krampon alınmayışı vs. vs. şeklinde sıralayabiliriz. Ancak önemli bir konu daha var ki, o da futbolcuların sahiplenildiğini hissetmemeleridir. Yukarıda yazdıklarımla bu sahiplenilme hissi biraz olsun sağlanabileceği gibi diğer nokta da, bu futbolcuların hayallerini, hedeflerini gerçekleştirmelerinde kulübün onlara vereceği önemdir. Bu önem de örneğin kamplara, A takım idmanlarına altyapıdan daha fazla futbolcuya şans tanınmasıyla yapılabilir. Önceki yazılarımda yer vermiştim. Geçen sezon A2 takımı Türkiye 3.’sü olduğu halde bu takımdan sezon başı yapılan kamplara hiçbir altyapı futbolcusu dahil edilmemişti. Bu kadrodaki bazı futbolcular kendi imkanlarıyla başka kulüplere gitmeye çalışmış, kimine engel olunmuş, kimi hiç umursanmamış, kimi de bazı kişilerin destekleriyle başka takımlara yerleştirilmişti. Kamp kadrosu kısır Şimdi ise Hikmet Karaman yönetiminde Antalya’da devre arası kampına giren Yeşil-Mavili ekip, altyapıdan 3 futbolcuyu kamp kadrosuna dahil etti. Bunlar U21’den İlyas Sarı ve Muhammed Emin Balcılar ile U19’dan Kaleci Mert Kuleli. 3 sezon önce profesyonel yapılan Kaleci Yunus Emre Kırdal ile sezon başı profesyonel yapılan Bayram Çelik’i de eklediğimizde altyapıdan 5 futbolcu kamp kadrosunda yer alıyor diyebiliriz. Ancak tabii bu sayı bana göre az. Hikmet Hoca ile yaptığımız özel sohbette bana “Şu durumda altyapıyla ilgileneceğim desem yalan olur. İkinci devre onlarla daha fazla mesai harcayacağım” şeklinde söylemişti. Ama kampa birkaç tane daha fazladan futbolcu alınsa, bu gençlerin kaybolmaya başlamış güven ve motivasyonları için yararlı olurdu. Neden yok? Örneğin kamp kadrosuna daha 1 ay önce 5 yıllık profesyonel sözleşmeye imza attırılan Taha Gür’ün alınmayışına anlam veremedim. Bu çocuk kampı hak etmiyorsa neden 1 ay önce sözleşme imzalandı. Ama sözleşme imzalandıysa neden kampa götürülmedi? Şimdi bu çocuğun ne tür bir ruh haline büründüğünü tahmin etmek zor değil. Ve bence burada bir eksiklik yapılmıştır. U21 takımında şu an top koşturan ve biri 4 yıl önce diğeri, 2 yıl önce profesyonel sözleşme imzalanıp ne kamp kadrosunda, ne de A takım idmanlarında şans verilmeyen diğer 2 futbolcunun neden kamp kadrosunda yer almadığını sormuyorum bile. Profesyonel olmuş futbolculara fırsat vermeyecekler, oynayabilmeleri için bir kulüp bulup göndermeyecekler, bu çocukların turşusunu mu kuracaklar onu da merak etmiyor değilim. Bu şekilde adımlar atıldıkça, altyapı futbolcularınızın ne motivasyonunu geliştirirsiniz, ne de takıma olan güvenlerini ve sevgilerini arttırabilirsiniz. Yazık oldu Kaleci Burak’a Mesela U21 takımının yedek Kalecisi Burak Semiz… Yıllarca forma şansı bekledi durdu. Kendisine bir fırsat verilmesini bekledi. Hatta sırf bu fırsatı bulamadığı için bu sezon ailesinin yanına döndüğü İstanbul’dan kesinlikle geri gelmeyi düşünmüyordu ama sözler verildi ona, kesin oynayacaksın dendi. İnandı ve sezon başı geldi ama sadece 1 maçta forma giydi, sonra yine kale Yunus Emre Kırdal’a teslim edildi. Burak ise 3 hafta önce son kez Rizespor yedek kulübesinde durarak kulüpten ayrıldı ve şimdi Mardin’de bir amatör kulüpte forma giyecek. Tabii bu kararı almasında, A takım idmanlarına yedek bir kaleci istendiğinde kendisinin önerilmeyip Mert Kuleli’nin önerilmesinin payı da büyük oldu. Şimdi bu şekilde takımdan ayrılan bir futbolcunun bundan sonra Rizespor ile ilgili, hocalarıyla, yönetimiyle ilgili iyi şeyler düşüneceğini kimse sanmasın. Bu gibi örnekler haliyle diğer futbolcuları da etkiliyor ve de şevklerini kırıyor. Maalesef onlarca altyapı futbolcusu tanıyorum artık Rizespor’dan hiçbir beklentisi olmayan ve Rizespor’da bir yere gelebileceğine ihtimal vermeyen… Bu futbolcuları bu tür düşüncelere sevk edenler, aldıkları kararlarla, attıkları adımlarla, yaptıkları ayrımcılıkla hata yapanlardır.